Aman efendim ne yıldızlar ne yılanlar yapıldı anlatamam :) Doğrusu oldukça keyifli bir ders oldu bizim için.
Bugün tam yerleşmemiş olsak da kendi sınıfımızda ders yaptık. Artık biraz makas kullanalım, boyama yapalım duruma bir bakalım düye düşündüm. Ana sınıfı öğretmenimizin yönlendirmesiyle daha önce internetten bolca satın aldığım renkli pelür kağitları ve makasları dağıttım. Makası nasıl tutacağımızı konuştuk, bir iki makas konuşturma çalışması yaptık. Şık şık açıldı kapandı makaslar. Sonra sıra kağıtları kesmeye geldi.
Maalesef miniklerimden bazıları hayatında ilk defa makas tutuyor ve gerçekten makaslarla müthiş bir mücadele verdiler. Sonuçlar çok başarısız da olsa kağıtlarımız küçüklü büyüklü kesildi. İsteyenler kestikleri parçaları avuçlarında yuvarlayıp topçuklar yaptı.
Ardından iki kümeye iki büyük kağıt verdim. Herkesin sağ elini kâğıda koymalarını istedim. Ellerin çevresinden pastel boyayla geçtim. Sonra herkes kendi elini dilediği gibi boyadı. Küçük kağıtları yapıştırıcılarla elinin etrafına yapıştırdı.
Ama durum içler acısı itiraf etmeliyim. Bizim minik parmaklar hem çok güçsüz hem çok beceriksiz. Tahmin ettiğimden daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyacağız sanırım. Ama elbet bunun da üstesinden geleceğiz :)
Üstelik miniklerim bu beceriksizliklerinin neyseki farkında değil ve bu yüzden eserlerimiz bizi çok gururlandırdı :) Önemli olan da bu zaten.
Asacak bir panomuz olmadığı için pencerenin içine koyduk çalışmalarımızı. Pazartesi asabiliriz inşallah.
Bu arada haklı olarak miniklerimden bazıları annesinden ablasından ayrılmak istemiyor. Bunların sayısı çok az ve şimdilik büyüklerimiz de sessizce yanımızda duruyor. Ama beni sevindiren bu minikler de etkinliklerde rahatça çalışıyor. Yani büyükleri kapı dışarı etmemiz an meselesi ;)
Bugünkü etkinliğe ait fotoğraflar yeni dersliğimizde çekildi. Sınıf düzenimi tamamlayamadım ama kabaca bu yıl bir aktif öğrenme sınıfımız olacağını söyleyebilirim. İnşallah bir sonraki yayınım bu sınıf düzeniyle ilgili olacak ;)
aktif öğrenme sınıfı fotoğrafınızı merakla bekliyorum, umarım yarın koyarsınız,pazar günü ev taşıma işlerim yüzünden internetim olamayacak da görebilirsem belki pazartesi sizden öğrendiklerimle başlarım ilk haftamıza :) teşekkürler Şebnem Öğretmenim
YanıtlaSilÖğretmenim bu hafta sonu sınıfımı inşallah düzene koyabilirsem paylaşacağım. Size kolaylıklar dilerim :)
YanıtlaSilŞebnem Öğretmenim, yazınızı okurken bu konuda da yardımınıza ihtiyacım var. Bir öğrencim var,geçen sene ikinci dönem hasta olmuş evin son çocuğu zaten,nazlı da, anaokulunu bırakmış. Öğretmen bir arkadaşımın da kardeşi bu öğrenci. iki haftadır ablası ile derse geliyor. ablasının gitmesine izin vermiyor. alışır dedim izin verdim, ama bu süreç uzadıkça uzadı. ablası oturursa yakınlarında mükemmel bir öğrenci,ablası gidecek olursa dövünüyor,bambaşka bi çocuk oluyor. ne yapabilirm sizce, sınıfımızda sürekli bir abla. ablasının da yardımı dokunuyor aslında şikayetçi değilim ama bu ne kadar böyle gider ne yapmak gerekir inanın bilemiyorum..
YanıtlaSilÖğretmenim benim miniklerimden biri annesini yavaş yavaş uzaklaştırma yöntemiyle bu sıkıntıdan kurtuldu. Ancak bir tanesi iki gün öncesine kadar sınıfta çeşitli olaylar çıkardıktan sonra son çare olarak mahalle arkadaşının bulunduğu diğer şubeye gönderildi. Şimdi o da rahat.
YanıtlaSilAblayı yavaş yavaş uzaklaştırın derim. Önce yanında otursun sonra bir iki sıra geride sonra çöp tenekesinin yanında sonra kapı açık şekilde koridorda, kapı kapalıyken koridorda, bahçede ve sonunda evinde ;) Ama sınıfta olduğu sürece yokmuş gibi davransın. Bu şekilde çözemezseniz bir rehber öğretmenden yardım almanız en doğrusu olacaktır.
Öğretmenim, sınıfta ablamız bizi arada olumsuz yönde etkiliyor, zaman zaman diğer çocuklardan bile ablasını getirmek isteyen oluyor, Muhammed in ablası sınıfta sen de gel diye. öyle çaresiz kalıyorum ki bazen. ablamız yanıma geliyor kardeşinden uzaklaşıyor,Muhammed etkinlikleri yaparken tam kendi yapıyor diye seviniyorum, o sırada ablasını çağırıyor illa gel diye,olmadı o öğretmen masasına geliyır. Öğretmen arkadaşımın kardeşi diye ben ısrarcı olmayıp zamana bırakmaya çalıştıkça zaman aleyhimize ilerliyor. ablası konuşuyormuş ne zaman bensiz gideceksin diye, sonra diyomuş, sensiz sıkılıyorum diyormuş. Zor bi durumdayım anlayacağınız. Fikirlerinize teşekkürler, bakalım nasıl ilerleyecek süreç..
YanıtlaSil