Evim Evim Hayal Evim...

Hayat bilgisi dersi kazanımımız "Hayalindeki evi planlar ve sanat yoluyla ifade eder." 

 

Bizim çocukların dünyaları küçük hayalleri de öyle midir? 

 

Merak ettim, "hayalinizdeki evi anlatın" dedim.  Hazırlandılar, bugün geldiler. Pek çoğu maket yapmış. Bir kaç tanesi de resim. İtiraf edeyim getirmeyi unutan ya da hiiç yapmayanların da sayısı çok da az değildi ;)

Sahneyi hazırladık, sırayla çıktılar, hayallerindeki evi anlattılar. Onlar için heyecanlı, benim için buruk bir etkinlik oldu. 

Öyle duvarları çikolatadan, çatısı şekerden evler hayal etmemişler. Hepsi de büyük -onların diliyle- "bümbüyük" bir ev istemiş. Bahçeli ve bahçesinde oyun oynayabilecekleri parkı olan evler. Kurulan cümlelerden bazıları şöyleydi;

"Heryeri düzgün bir ev istiyorum."

"Kendi odam olsun istiyorum."

"Hiçbir eksiği olmasın istiyorum."

Annesi her yıl yeni bir "kardeş" doğuran bir kızım "Ben evimde yalnız yaşamak istiyorum." dedi. Güldüm, üzüldüm, düşündüm...

 

 En hoşuma giden de kapı ve pencereleri gökkuşağı gibi, çatısı da cıvıl cıvıl olan ev hayaliydi :) Biri de hizmetçi istiyormuş "Ben de isterim" dedim :) 

Bu etkinlik az çok aynı şekilde bu günlerde her 3. sınıfta yapılıyor. Yapılmadıysa da kesinlikle tavsiye ederim :) Çocukların topluluk önünde konuşma yapması çok önemli bir beceri. İtiraf edeyim ben daha önce pek güvenmiyordum onlara.  Ama yanıldığımı bu yıl anladım. İlk zamanlar karşıdakini çıldırtan sunumlar izliyorsunuz da giderek herşey yoluna giriyor. Varsın üçgenin çevresini hesaplayamasın bazıları ama derdini karşısındakine anlatabilsin hepsi.

  Dünyaları küçük,

Hayalleri bümbüyükmüş

Hayallerini dinleyin çocukların

Gerçekler orada gizliymiş...